Je verloren voelen in het rouwproces om je baby

• februari 3, 2023
• admin
• 2 comments

Heb je dat ook, dat gevoel dat je verloren bent in het rouwproces? Dat je totaal geen idee hebt of het ooit echt beter gaat worden? En of het allemaal nog wel zin heeft? Dat je jezelf echt afvraagt:

Is dit hoe de rest van mijn leven eruit gaat zien? Gaat het ooit ‘makkelijker’ worden?

Want, waarom al deze moeite nu ik mijn kindje ben verloren?

Ik heb dit soort momenten ook vaak gehad in mijn leven en nog steeds. Super confronterend en overweldigend, want het liefst willen we allemaal happy & gelukkig zijn. Willen we precies weten waar we nu staan in het rouwproces en waar dit alles naartoe leidt.

Rouwen om het verlies van je kindje kan heel overweldigend zijn

Een rouwproces is totaal niet te bevatten, er zijn momenten waarop alles wel oké lijkt te gaan. En even daarna wordt je compleet verrast door een intens gevoel van verdriet en voelt het alsof het nooit meer echt goed gaat komen.

Voor mij is dat gevoel van verloren zijn, die onwetendheid, dat is iets wat ontzettend frustrerend is voor mij.

Error. Ik krijg dan complete error.

En wilde ik zo snel mogelijk uit deze situatie komen, van dat beknellende gevoel afkomen. Want wat als het niet goed met me gaat? Of dat ik nooit weer echt gelukkig kan zijn?

Je hebt altijd een keuze

Nu weet ik dat dit een kruispunt is en dat ik twee kanten op kan gaan en het is aan mij om te kiezen welke afslag ik neem:

1. Ga ik mee in deze stroom aan gedachten en emoties? Ga ik mezelf meer en meer naar beneden halen door negatief te praten?
2. Of kijk ik objectief naar wat er bij mij in mn koppie allemaal afspeelt? En gebruik ik dit als een waardevolle reflectie?  

Een wereld van verschil zit er tussen deze twee opties. 

Bij optie 1 laat je je meeslepen door de gedachten, leidt de ene negatieve gedachte tot de volgende en maken ze emoties bij je los. Dat wat je denkt voelt als de waarheid en daarmee creëer je een vicieuze cirkel. Het slokt je helemaal op. Je blijft in dezelfde ratrace zitten en in dezelfde herhalende spiraal aan gedachten.

Bij het kiezen van optie 2 neem je bewust een stapje achteruit. Ga je op een objectieve manier observeren wat er zich afspeelt in jouw hoofd en welke sensaties je voelt in je lichaam. Je associeert je niet met je gedachten of emoties, je observeert ze. 

Wat zeg je tegen jezelf over het verlies van je kindje?

Gebruik je liefdevolle woorden of zijn het vooral negatieve woorden?

Negatieve gedachten & emoties na babyverlies

De meeste gesprekken over ons verlies, over ons kindje, vinden niet plaats met de buitenwereld, met de mensen om ons heen. De meeste gesprekken vinden plaats in ons hoofd. En dat is niet altijd de plek waar we op de meeste liefdevolle, zachte manier praten tegen onszelf. Het is niet altijd de plek waar we een warme aanraking of een arm om ons heen voelen.

Nee. We zijn vaak het andere uiterste tegen onszelf. 

We zijn streng voor onszelf:

“Het is echt niet oké dat ik nog steeds zoveel huil om mijn kindje”

“wat slecht van mij, dat ik nog steeds niet echt gelukkig kan zijn voor een ander die zwanger is”).

En dat geeft je dan weer een rot gevoel, een schuldgevoel of frustratie, boosheid, dat het nog niet zo gaat zoals jij van jezelf verlangt. Wat je eist van jezelf. Dat proberen te negeren heeft geen zin. Zodra je de gedachten toe gaat laten en objectief gaat bekijken, verandert de hele dynamiek. Je voedt de gesprekken in je hoofd niet meer, je laat het er gewoon zijn.

Zodra ik merk dat ik op dit kruispunt sta, weet ik dat iets in mij om aandacht vraagt.

Waardevol in-check moment in het rouwproces

Dit moment komt vaak totaal niet uit, maar ik weet dat ik het beste kado aan mezelf kan geven door dit moment te benutten en te zien als een waardevol in-check moment. Een moment van reflectie van mezelf & het rouwproces waarin ik zit.  

Dan stap ik uit de automatische piloot waarin hele gesprekken zich voordoen in mijn hoofd, en ga ik bij mezelf na: 

• Wat heb ik nu nodig in mijn rouwproces? 
• Wat wil dit mij vertellen? 
• Welke stap mag ik nemen om meer bij mezelf te blijven?
• Waar mag ik nog liefdevoller naar mezelf kijken in het rouwen?

Door hier de tijd voor te nemen, zal je zien dat je zoveel met liefde naar jezelf kijkt. Naar wat er bij jou in je afspeelt, en dat het dan ook langzaam aan vanzelf de rust terugkeert. De gedachten voorbij gaan, zonder dat jij er helemaal in meegesleept wordt. Je neemt dan weer een stap in jouw rouwproces, in het helen na het verlies van je kindje.

En wat je daarna ervaart?

Rust. Innerlijke vrijheid. En dat voelt enorm bevrijdend.